วันพุธที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2555

ผู้เห็นแก่นอน Jit (พลังใจ)


  

 ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอทั้งหลาย จะเข้าใจ เรื่องนี้กันอย่างไร?
   พวกเธอเคยได้เห็นได้ฟังมาบ้างหรือว่า  พระราชา ผู้เป็นกษัตริย์ได้รับมุรธาภิเษกแล้ว  ทรงประกอบความสุขในการประทม  หาความสุขในการเอนพระวรกาย  หาความสุขในการประทมหลับ  ตามแต่พระประสงค์อยู่เนืองนิจ  ยังคงทรงปกครองราชสมบัติให้เป็นที่รักใคร่ ถูกใจพลเมือง จนตลอดพระชนม์ชีพได้อยู่หรือ?   "อย่างนี้  ไม่เคยได้เห็นได้ฟังเลย พระเจ้าข้า. " ดีแล้ว  ภิกษุทั้งหลาย  ข้อที่กล่าวนี้  แม้เราเองก็ไม่เคยได้เห็น ได้ฟังอย่างนั้นเหมือนกัน.   ภิกษุทั้งหลาย  พวกเธอทั้งหลาย จะเข้าใจเรื่องนี้กันอย่างไร?
   พวกเธอเคยได้เห็นได้ฟังมาบ้างหรือว่า  ผู้ครองรัฐก็ดี ทายาทผู้สืบมรดกก็ดี  เสนาบดีก็ดี  นายบ้านก็ดี  และหัวหน้าหมู่บ้านก็ดี  ประกอบความสุขในการนอน หาความสุขในการเอนกาย  หาความสุขในการหลับ ตามสบายใจอยู่เนืองนิจ ยังคงดำรงตำแหน่งนั้น ๆ ให้เป็นที่รักใคร่ ถูกใจของ (ประชาชนทุกเหล่า)  กระทั่งลูกหมู่ จนตลอดชีวิตได้อยู่หรือ?   "อย่างนี้  ไม่เคยได้เห็นได้ฟังเลย  พระเจ้าข้า. " 
   ดีแล้ว  ภิกษุทั้งหลาย  ข้อที่กล่าวนี้ แม้เราเองก็ไม่เคยได้เห็น ได้ฟังอย่างนั้นเหมือนกัน
   ภิกษุทั้งหลาย  พวกเธอทั้งหลาย จะเข้าใจเรื่องนี้กันอย่างไร?   พวกเธอเคยได้เห็นได้ฟังมาบ้างหรือว่า  สมณะหรือพราหมณ์ ที่เอาแต่ประกอบความสุขในการนอน หาความสุขในการเอนกาย  หาความสุขในการหลับ ตามสบายใจอยู่เสมอ ๆทั้งเป็นผู้ไม่คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลายไม่รู้ประมาณในการบริโภคไม่ตามประกอบธรรมเป็นเครืองตื่นไม่เห็นแตจ่มแจ้งซึ่งกุศลธรรมทั้งหลายไม่ตามประกอบการทำเนือง ๆ ในโพธิปักขิยธรรม ทั้งในยามต้น และยามปลาย  แล้วยังจะกระทำให้แจ้งได้ซึ่งเจโตวิมุตติ  ปัญญาวิมุตติ  อันหาอาสวะมิได้  เพราะความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย  ด้วยปัญญาอันประเสริฐยิ่งเองในทิฏฐธรรมเทียว  เข้าถึงแล้วแลอยู่?   "ข้อนั้น  ก็ยังไม่เคยได้เห็นได้ฟังเลย  พระเจ้าข้า." 
   ดีแล้ว  ภิกษุทั้งหลาย.  ข้อที่กล่าวถึงนี้  แม้เราเอง ก็ไม่เคยได้เห็น ได้ฟังอย่างนั้นเหมือนกัน.
   ภิกษุทั้งหลาย.  เพราะฉะนั้น  ในเรื่องนี้ พวกเธอทั้งหลาย  พึงสำเหนียกใจไว้ว่า..
   "เราทั้งหลาย  จักคุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย, เป็นผู้รู้ประมาณในการบริโภค,   ตามประกอบธรรมเป็นเครื่องตื่น,   เป็นผู้เห็นแจ่มแจ้งซึ่งกุศลธรรมทั้งหลาย,   และจักตามประกอบอนุโยคภาวนาในโพธิปักขิยธรรม   ทั้งในยามต้นและยามปลายอยู่เสมอ ๆ "  ดังนี้.
   ภิกษุทั้งหลาย.  พวกเธอทั้งหลาย พึงสำเหนียกใจอย่างนี้แล.

                                       ฉกฺก.  อํ.  ๒๒/๓๓๓/๒๘๘.


0 ความคิดเห็น:

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More